Terapia manualna według metody Karela Lewita to system diagnostyczno-terapeutyczny opracowany do leczenia odwracalnych zaburzeń narządu ruchu (ograniczenie lub zmniejszenie zakresu ruchu) z wykorzystaniem zarówno sił biernych, jak i czynnych.

W terapii manualnej stosuje się wiele technik, takich jak:

• trakcja,
• mobilizacja,
• manipulacja,
• neuromobilizacje,
• terapia punktów spustowych (trigger points),
• techniki tkanek miękkich,
• ćwiczenia, np.PIR (poizometryczna relaksacja mięśni).

Bezpieczeństwo metody polega na stosowaniu progresji sił. Doświadczony i dobrze wyszkolony terapeuta manualny każdą z technik wykonuje z minimalną siłą i oceną oporu końcowego.

Metoda ta ma zastosowanie zarówno w stanach pourazowych (np. skręcenia, zwichnięcia), jak również w przypadku stanów przeciążeniowych powstałych na skutek nadmiernego lub niewłaściwego używania stawu lub segmentu kręgosłupa (np.długotrwałe siedzenie w nieprawidłowej pozycji).

Celem terapii manualnej jest przywrócenie tzw. gry stawowej, czyli prawidłowego ruchu ślizgu i toczenia powierzchni stawowych.