Najczęściej wykorzystywaną przeze mnie metodą jest metoda ISST-Schroth, którą łączę z metodą PNF, terapią manualną oraz Kinesiology Tapingiem. Ważnym elementem są także ćwiczenia równoważne na niestabilnym podłożu (dyski sensomotoryczne, Togu Jumper) oraz stabilizujące uzyskaną korekcję, np ćwiczenia na urządzeniu Redcord (w podwieszeniu), czy z Flexibarem.

Podczas ćwiczeń używam również metody sprzężenia zwrotnego (biofeedback)- do tego celu wykorzystuję kamerę podłączoną do telewizora (kamera przekazuje widok pleców ćwiczącego). Dzięki temu pacjent może jeszcze bardziej świadomie wykonywać zalecone ćwiczenia.

W przypadku dużej rotacji lub sztywności na szczycie skrzywienia, do terapii włączane są ćwiczenia w urządzeniu Delfin. Ich celem jest derotacja kręgów przez zastosowanie biernego docisku . Ćwiczenia w tym urządzeniu, mimo stosowanych sił zewnętrznych, są bardzo bezpieczne, ponieważ docisk peloty ma miejsce podczas ruchu własnego pacjenta- zgięcia tułowia w pozycji klęku podpartego, czyli tzw. kociego grzbietu.

Terapia skoliozy, szczególnie idiopatycznej wczesnodziecięcej, jest procesem długotrwałym. Najczęściej zakończenie terapii pokrywa się z osiągnięciem dojrzałości płciowej i zakończeniem wzrostu.

Terapię skolioz można stosować z powodzeniem także u osób dorosłych, u których brak korekcji asymetrycznego ustawienia tułowia może powodować bóle przeciążeniowe kręgosłupa i kończyn.

Skuteczność terapii zależy od wielu czynników- wieku, płci pacjenta, zaangażowania w terapię oraz kontynuowania ćwiczeń w domu i stosowania wyuczonych korekcji w czynnościach dnia codziennego (chodzenie, siedzenie, stanie, itd.)